Her kitap, aslında, öncelikle yazarına çok şey katar. Elinizdeki kitabı yazarken çok şey öğrendim. Yeni kitaplar ve kaynaklar keşfettim. Yeni eserler okudum. En önemlisi de gözlemler yaptım. İçinde yaşadığımız dünyaya (devlete) farklı bir gözle bakmaya çabaladım. Etrafımızda olup biten -ve artık hızına yetişemediğimiz- her şeyi yeniden düşünmek, kitabın temel gayreti olarak ortaya çıktı.
İki baskı arasında sürenin kısa olması sebebiyle bu baskıda yeni bölümler ekleyemedim. Bazı öneriler ve eleştiriler aldım. Bu doğrultuda kitabın sonraki baskılarına ‘dijital kamu düzeni’ veya ‘dijital kamu hukuku’, ‘dijital insan hakları’ gibi bölümler eklemeyi düşünüyorum. Öneriler ve eleştiriler beni çok memnun etti. Bu anlamda tüm okuyuculardan ve değerli hocalarımdan katkılar beklemekteyim.
Kitapta işlenen tezin, son birkaç ayda yaşanan gelişmeler düşünüldüğünde (yeni normale geçiş, aşı kartları, zorunlu değil ama kamu uygulamalarıyla zorunlu hale getirilen yeni bir düzenin işaretleri…), tutarlı olduğunu düşünmekteyim. Yukarıda bahsettiğim bölümleri ilk baskıda eklemememin temel sebebi, biraz da gelişmeleri görmekti.
Biz hukukçuların, sosyal bir mimar gibi, devleti çizebiliyor olması gerekir. Ana sütunları hukuk üzerine kurulan devleti bilmek en çok da hukukçuların mahareti olarak anılabilmelidir. Ne yazık ki ülkemizdeki genel eğitim ve özellikle hukuk eğitimi bu beceriyi hukukçulara kazandırmamaktadır. Kişisel gayretle şekillendirmeye çalıştığımız bir beceriye sahip olmak bazen yıllar alabiliyor. Elinizdeki kitap, bu anlamda, bir çabanın ürünü olarak ortaya çıkmıştır. Umarım okuyucusuna da bu çabasında bir katkı sunar.
