O yıllarda anlayamadığım bir diğer şey de, bazı solcu arkadaşlarımızın, hemen her şeye "küçük burjuva" yaftası yapıştırmalarıydı. Onlara göre, tıraştan sonra losyon kullanmak, temiz giyinmek, kravat takmak, ayakkabılarını boyatmak, yeni bir gömlek, t-shirt ve benzeri şeyler satın almak, bunları giymek, filtreli sigara içmek küçük burjuva alışkanlıklarıydı. Oysa onlara göre devrimci/solcu pasaklı olmalıydı. Saçı sakalı birbirine karışmalıydı. Temiz değil, pis kokmalıydı. Sırtında parkası, ayağında postalı olmalıydı. Sigara içiyorsa eğer, filtreli sigara içmemeliydi.
Ben küçüklüğümden beri temizlik alışkanlığı olan, şık değil belki, ama temiz giyinmeye özen gösteren birisi olarak bütün bunları çok yadırgıyordum. "Küçük burjuva alışkanlıkları" olarak nitelendirilen ve sol jargon adına ayıplanan bütün bunlar, aslında ve bana göre kentli olmanın asgari gerekleriydi. Aksini savunmak köylülüktü. Solcu, çok solcu, sıkı devrimci olan bu arkadaşların bilmedikleri şey, burjuvaziye karşı çıkan Marks'ın kendisinin burjuva, kuramının da burjuva kültürünün ürünü olmasıydı.
...
İşin asıl üzücü olan tarafı, Marks'ın değişimin felsefesini yapmış, diyalektik materyalizmin dayandığı temel paradigmanın değişim olmasına rağmen, bu çok solcu, çok devrimci arkadaşlarımızın bir kısmının, aradan bunca yıl geçmiş olmasına rağmen, benim de yer aldığım bu cenahtaki insanların bir kısmının çok fazla değişmemiş olmaları, daha hala köylülüklerini, lümpenliklerini devam ettiriyor bulunmaları, zamanın ruhunu anlayamadıklarından, değişmin gücünü kavrayamadıklarından olsa gerek pek çok alanda ve konuda getirilen yenilikler ile değişimlere karşı çıkmalarıdır.
