Sendikalar, toplu iş sözleşmesi imzalayarak, hem varlıklarını devam ettirirler hem de üyeleri olan işçilerin haklarını koruyarak geliştirirler. Toplu sözleşmesi, sendikaların bu amaçlarını gerçekleştirmek için kullandıkları temel araçtır. 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu'nda, toplu iş sözleşmesini oluşturacak taraflar; işçi sendikası, işveren sendikası veya sendika üyeliği bulunmayan işveren olarak belirtilmiştir. Ancak işçi sendikalarının toplu iş sözleşmesi yapabilmeleri için toplu iş sözleşmesi ehliyeti ile birlikte Kanun'da yer alan yetki şartlarının tümüne de haiz olmaları gerekmektedir. Bu yetki şartlarının varlığı ise, sadece işçi sendikaları açısından zorunlu olup, işveren sendikalarının bir toplu iş sözleşmesine taraf olabilmesi için, sadece toplu iş sözleşmesi ehliyetinin var olması yeterlidir.
Eserde; genel olarak toplu iş sözleşmesi, toplu iş sözleşmesi ehliyeti, toplu iş sözleşmesi yetkisinin şartları, toplu iş sözleşmesi yetkisinin tespiti, yetkinin taraflara bildirimi ve yetki itirazı, toplu iş sözleşmesi yetkisinin kazanılması, yetki belgesi bulunmadan yapılan toplu iş sözleşmesinin iptali, toplu iş sözleşmesinin hükümsüzlüğü ve yetki kaybedilmesi, toplu iş sözleşmesi hakkı ve özerkliği, Türk hukukunda toplu iş sözleşmesi, toplu iş sözleşmesi tanımı ve muhtevası, toplu iş sözleşmesinin hukuki niteliği, toplu iş sözleşmesinin düzeyi ve kapsamı konularına geniş ölçüde yer verilmiştir.
