Gündelik meşgaleler insanın çevresine olan farkındalığını sıradanlaştırmaktadır. Her şeyin sıradan hale gelmesi insanı tekdüze kılmakta ve kendi kabuğu içerisinde varlığını devam ettirmesine neden olmaktadır. Tekdüzeliğin, yeknesaklığın ve ataletin ortan kalktığı bir ortamın ve tartışmanın ürünü olan “Silahlandırılmış Yapay Zekâ: Otonom Silah Sistemleri ve Uluslararası Hukuk” adlı bu çalışma “Uluslararası İnsancıl Hukuk (Jus in Bello) Açısından Otonom silah Sistemleri” adlı doktora tezinden istifade edilerek ortaya çıkmıştır. Çalışma konusu başlangıçta düşünce dünyamı tarumar etse de aynı zamanda bende ilgi ve merak unsuru haline geldi. Başlangıçta böyle bir silah sisteminin insanın hiçbir denetim ve kontrolü olmadan kendi başına hareket edebileceğine ihtimal vermesem de teknolojinin kümülatif ve üstel gelişimi ister istemez olabileceğine dair düşünceyi bende mümkün kıldı.
