Sokrates’in Savunması

Çev. : Elif ÇELİK

AÇIKLAMA

Yeterince iyi konuşmadığım için değil, yeterince küstah ya da yüzsüz
olmadığım için ve size, duymaktan hoşlanacağınız şeyler
duyurmadığım, yakınan, inleyip sızlanan, bana yakışmayacağını
düşündüğüm bir sürü şey yapıp söyleyen bir Sokrates göstermediğim
için hüküm giydim ben. Çünkü siz, başka suçlananlardan böyle şeyler
duymaya alışıksınız. Ama ben, ne az önce tehlike korkusuyla özgür bir
insana yakışmayacak şeyler yapmak gerektiğini düşündüm, ne de
şimdi pişmanım, kendimi böyle savunduğum için. Kendimi böyle
savunup ölmeyi, aşağılık şeyler yapıp yaşamaya yeğ tutarım.
Tüm zamanlar için bir dürüstlük, onur, yüreklilik dersi...
(...) Ünlü savunmasıyla, ölümün eşiğinde yaptığı bu uzun konuşmayla

insanlığa bambaşka bir şey daha armağan ediyor Sokrates. Bütün o
düşünsel sorunların, akıl yürütmelerin, sorgulamaların ötesinde,
heyecanla okunan, eşsiz bir yazınsal metin ve bu metnin içinden
yükselen, felsefeyle hiç ilgisi olmayan bir okuru bile heyecanlandıracak
güzellikte bir insanlık, onur, yüreklilik dersi armağan ediyor. Öyle bir
armağan ki bugün bile şaşırtıyor, ürpertiyor bizi. ...Ve biliyoruz ki
bugün de tehlike geçmiş değil. Bugün ya da yarın, birimiz, herhangi
birimiz, hepimiz, düşüncelerimiz, yazdıklarımız, şurada burada
konuştuklarımız nedeniyle yargıçlar önüne çıkarılabiliriz, hapisle,
ölümle tehdit edilebiliriz ve bir savunma hakkı verilirse eğer, yine o
ünlü tümceyle başlamak zorunda kalabiliriz söze: Beni suçlayanlar
üstünüzde ne izlenim bıraktı Atinalılar, bilmiyorum.